Kultura, rozrywka

Życie kulturalne w gminie Pawłów w głównej mierze skupia się wokół Gminnego Ośrodka Kultury, Sportu i Rekreacji w Pawłowie (GOKSiR). Ośrodek od 1998 r. mieści się w nowym budynku w Pawłowie nr 45. Pierwotnie zajmował wspólnie z Gminną Biblioteką Publiczną drewniany budynek po starym Urzędzie Gminy.

W dyspozycji GOKSiR od 2011 roku znajduje się nowa świetlica środowiskowa nad budynkiem OSP. Świetlica posiada dużą salę konferencyjną, gdzie odbywają się sesje Rady Gminy w Pawłowie oraz wszystkie imprezy kulturalne, spotkania środowiskowe, szkolenia, które gromadzą dużą ilość słuchaczy.

Największą imprezą, gromadzącą kilkutysięczną publiczność, są organizowane corocznie Dni Pawłowa. Na boisku gminnym spotykają się całe rodziny, ponieważ program imprezy uwzględnia gusty młodszych i starszych mieszkańców i gości gminy. Na tej plenerowej imprezie gościli min. Krzysztof Krawczyk, Alicja Majewska i Włodzimierz Korcz, Eleni, zespół Toples, Kabaret Skeczów Męczących, Kalwi i Remi, Golec uOrkiestra, zespół Video, kabaret Neonówka z zespołem Żarówki…W 2013 roku odbyły się XV Dni Pawłowa.

W sierpniu 2011 r. nasza gmina była gospodarzem Dożynek Powiatowych. Z ramienia Wójta Gminy, GOKSiR był organizatorem tej imprezy00. Coroczne dożynki gminne i diecezjalne odbywają się w Sanktuarium Matki Boskiej Bolesnej w Kałowie-Godowie, w których GOKSiR czynnie uczestniczy.

W GOKSiR przygotowywane są obchody i akademie z okazji ważnych świąt i rocznic o charakterze lokalnym i państwowym: Święto Odzyskania Niepodległości, Święto Wojska Polskiego, wigilia dla samotnych, dla zespołów, radnych i sołtysów, Dzień Babci i Dziadka, Dzień Matki i Dzień Dziecka.

Cykliczną imprezą o charakterze edukacyjno-kulturalnym organizowaną przez GOKSiR są „Spotkania z historią regionu”. Pierwsze spotkania dotyczyły od czasów najstarszych tj. ”Wykopaliska archeologiczne w rejonie zbiornika Wióry” poprzez „Średnowieczną kasztelanię Tarską” do imprezy patriotycznej: ”150 rocznicy powstania styczniowego w gminie Pawłów” połączonej z odsłonięciem tablicy pamiątkowej na zbiorowej mogile powstańców w Tarczku. Prelegentami tych spotkań są pracownicy naukowi Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, program artystyczny przygotowuje młodzież GOKSiR.

Od paru lat GOKSiR organizuje gminny Przegląd Artystyczny Szkół, którego laureaci występują na Dniach Pawłowa i konkursach reprezentujących gminę.

Współtworzy on również promocję gminy na imprezach powiatowych i wojewódzkich poprzez występy naszych zespołów.

W ramach zadań statutowych GOKSiR prowadzi dwa amatorskie zespoły folklorystyczne. Skupiają one ok. 65 członków spośród dzieci i młodzieży z terenu gminy.

Zespołem, który ma bardzo długą historię jest Dziecięcy Zespół Folklorystyczny”Okrasa”. Jego początki, to założony przez Panią doc. Wandę Pomianowską, zespół folklorystyczny „Podłysica” w Radkowicach. Zespół ten, działający w latach 1967-90 skupiał dzieci i młodzież z okolicznych wiosek. W latach dziewięćdziesiątych przeniesiono siedzibę zespołu do Gminnego Ośrodka Kultury w Pawłowie. Przez lata działalności,w zespole spotykało się wiele pokoleń młodych artystów, którzy kultywowali rodzimy folklor, ocalając go od zapomnienia. Niemal od początku działalność pracuje z zespołem Pan Bogusław Sitek – znawca folkloru, doskonały choreograf i skarbnica wiedzy o zwyczajach, pieśniach i tańcach świętokrzyskich. W dorobku zespołu jest wiele sukcesów na przeglądach i festiwalach o randze wojewódzkiej i krajowej.

Dzisiaj zespół skupia dzieci w wieku 7 do 10 lat. Nazywany często „Małą Okraską”, liczy około 45 członków. Z uwagi na wiek, rotacja w zespole jest dość szybka i wymaga dużej pracy instruktorów, aby opracować i przygotować ich do występów. Z zespołem pracują: Pani Bożena Sławek (instruktor tańca i muzyki); Pan Bogusław Sitek (choreografia i opracowanie repertuaru), Pani Nina Kusiak (opieka nad kostiumami).

Drugim zespołem, który stwarza młodzieży możliwość kontynuacji zajęć, jest Młodzieżowy Zespół Folklorystyczny „Duża Okrasa”. Utworzony został w ramach realizacji „Małego Projektu”, Działanie 413 PROW na lata 2007-2013 , wiosną 2011r. Tutaj tańczy i śpiewa młodzież gimnazjalna, licealna i studenci, którzy mają potrzebę i ochotę, aby kontynuować piękno ludowych tańców i pieśni. Aktualnie jest to 16 tancerek i tancerzy i 8 osób chórku. Z zespołem pracują w/w instruktorzy.

Od blisko 16 lat pracuje w GOKSiR kabaret „Prosto z mostu”. Utworzony przez Panią Teresę Sobczak, ówczesną dyrektor GOK, przetrwał i wrósł w działalność ośrodka kultury. Przez lata zmieniają się aktorzy grający w kabarecie, ale sceniczną postacią, która jest obecna prawie w każdym wydaniu premierowym, jest Sołtys Walny. Kabaret ma w repertuarze aktualne sprawy wsi i gminy, którymi młodzież bawi się i ośmiesza włodarzy, ale i czasem chwali ich działania. Od początku teksty dla kabaretu pisze Pani Alicja Imiołek, a muzycznie opracowuje Pani Bożena Sławek. W 2013 roku kabaret uczestniczył w eliminacjach do „II Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Ranczerskiej –Wilkowyjce”, gdzie pomyślnie przeszedł do półfinału, finału i zdobył I miejsce w kategorii „Skecz na temat PROW”. Organizatorem festiwalu było Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, dyrektorem Piotr Pręgowski – popularny „Pietrek” z serialu „Ranczo”. W jury zasiadali aktorzy z serialu oraz przedstawiciele ministerstwa. Udział w festiwalu i zdobycie I miejsca to ogromny sukces dla młodzieży i instruktorów. Byliśmy jednym z dwóch zespołów reprezentujących województwo świętokrzyskie na krajowym finale festiwalu.

W okresie świąt Bożego Narodzenia GOKSiR przygotowuje widowiska kolędnicze. Wystawiano już „Chodzenie z Gwiazdą”, ”Chodzenie z kobyłką”, ”Z Turoniem idą”, „Z kozą po kolędzie”, „Pastorałkę świętokrzyską”, a ostatnio „Herody” z oryginalnymi ludowymi tekstami z regionu.. Na Wojewódzkich Przeglądach Zespołów Kolędniczych WDK zawsze zajmują czołowe miejsca,co świadczy o poziomie artystów i wierności tradycji. Teksty dla kolędników pisze Alicja Imiołek, muzyka i reżyseria Bożena Sławek, konsultacja etnograficzna Bogusław Sitek. Aktorami w tych widowiskach są najczęściej członkowie kabaretu.

Ludowy Zespół Śpiewaczy „Sołtyski”. Powstał w grudniu 2011r. z inicjatywy Pani Genowefy Bies i Pana Wojciecha Jóźwika, a główny trzon zespołu stanowią sołtyski i sołtysi z terenu gminy. Zespół ćwiczy w świetlicy GOKSiR, korzysta z elementów strojów ludowych oraz pomocy instruktora. W repertuarze ma świętokrzyskie pieśni i melodie ludowe oraz piosenki biesiadne. Zespół „Sołtyski” posiada własną kapelę i jest często zapraszany dla uświetnienia lokalnych uroczystości, a nawet wesel.

Sport i rekreacja w GOKSiR

Od 2000 roku wiosną rusza najbardziej masowa impreza sportowo-rekreacyjna LIGA GMINNA PIŁKI NOŻNEJ. Skupia średnio 10 drużyn amatorskich z terenu gminy, czyli angażuje ok.150 piłkarzy. Każdy mecz ma własnych kibiców. Gmina może poszczycić się dobrą bazą boisk trawiastych do piłki nożnej: Pawłów, Tarczek, Kałków, Brzezie, Rzepin oraz mniejszymi boiskami przy każdej szkole(13 boisk)

Turniej piłki siatkowej organizujemy dla młodzieży każdego roku w sezonie zimowym. W turnieju uczestniczy średnio 8 drużyn czyli ok.72 zawodników. Zawodnicy walczą o Puchar Wójta Gminy Pawłów.

Współpraca z GKS „Arka”

Gminny Klub Sportowy”Arka” powstał w lipcu 2002. Prowadzi rozgrywki z trzema grupami wiekowymi:senior -26 zawodników, junior młodszy-20 zawodników, oraz młodzik młodszy-16 zawodników. Kadra szkoleniowa to 2 trenerów, klub jest zrzeszony w Świętokrzyskim Związku Piłki Nożnej. GOKSiR współpracuje z „Arką” przy organizacji rozgrywek piłkarskich i inny zajęć sportowo-rekreacyjnych.

Teatr Dramatyczny im. ks. Infułata Czesława Wali

Od ponad 40-tu lat w Kałkowie Godowie działa amatorki Teatr Dramatyczny im. ks. Infułata Czesława Wali. Początki Teatru sięgają lat 70-tych ubiegłego wieku, kiedy to młody wikariusz z Krynek, ksiądz Czesław Wala, szczególnie upodobał sobie tereny Kałkowa i Godowa oraz mieszkających tam ludzi. Niewątpliwie już wtedy wyczuł w tamtejszej młodzieży duży potencjał, a sam, mając szczególną intuicję do odkrywania talentów i zdolności, z łatwością zaraził ich swoją pasją teatralną. Można więc śmiało stwierdzić, że historia tego teatru tworzyła się na równi z historią całego sanktuarium.
Pierwsze spektakle, bardzo prowizoryczne, ale od początku grywane z ogromnym zaangażowaniem, wystawiano dla okolicznych wiosek. Z czasem jednak ci młodzi ludzie zaczęli uzyskiwać uznanie na coraz to nowych terenach kraju, wyjeżdżając na występy i konkursy, równocześnie poszerzając swój repertuar teatralny o coraz to nowe spektakle. Niewątpliwie jednym z ich największych sukcesów było zajęcie drugiego miejsca na przeglądzie teatrów amatorskich w Krakowie, gdzie grupa z Kalkowa Godowa zaprezentowała „Misterium Męki Pańskiej” i „Żywot św. Marii Goretti” oraz mogła wziąć udział w warsztatach teatralnych z prawdziwymi profesjonalistami.

Przez dziesiątki lat przez kałkowsko-godowski teatr przewinęło się wiele osób, już nie tylko ze wspomnianych miejscowości, ale także i z innych, okolicznych. Tradycją stało się przekazywanie ról z ojca na syna oraz grywanie kilku członków tych samych rodzin w tych samych przedstawieniach. Aktorzy-amatorzy odgrywali najróżniejsze role, prezentując widzom m.in. wspomniane „Misterium Męki Pańskiej” i „Marię Goretti”, a także „Szatę”, „Brata Naszego Boga”, „Żywot św. Genowefy”, „Tajemnicę spowiedzi” i wiele innych. Spektakle te stały się jednym ze znaków rozpoznawczych Świętokrzyskiego Sanktuarium i z całą pewnością, wielką atrakcją dla przybywających pielgrzymów.
Tak jest do dnia dzisiejszego, i choć ze wspomnianych spektakli wystawia się już tylko „Misterium Męki Pańskiej”, to zaangażowanie pozostaje niezmienne. Gdy na zasłużoną emeryturę przeszedł ksiądz infułat Czesław Wala, w roli reżysera zastąpił go z godnością obecny kustosz sanktuarium, ksiądz Zbigniew Stanios, wnosząc wiele nowych pomysłów.

W każdą sobotę Wielkiego Postu w auli Jana Pawła II tłumnie gromadzą się widzowie z różnych stron Polski, by przeżyć tu swoje pierwsze rekolekcje przed świętami Wielkiej Nocy. Każdego roku aktorzy starają się dodać od siebie coś nowego, bo choć „Misterium” ma wymiar uniwersalny, konieczne są także choćby niewielkie zmiany, by zwiększyć przekaz do współczesnego widza. Dlatego każdy, nawet oglądający przedstawienie po raz kolejny, z pewnością będzie mógł zinterpretować je na nowo. Bo tego właśnie chcą występujący aktorzy – nie tylko ukazać mękę i śmierć Chrystusa, ale także skłonić współczesnych ludzi do refleksji nad sensem Jego poświęcenia w odniesieniu do dzisiejszych, czasami dalekich od takich rozmyślań, czasów.