„Otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już nie będzie”- Misterium Wielkanocne w Zespole Szkół w Chybicach

25 marca
12:57
2016
„Nie wstydzę się Ewangelii, jest bowiem ona mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego wierzącego. W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boża, która od wiary wychodzi i ku wierze prowadzi”– słowami świętego Pawła z Listu do Rzymian rozpoczęło się uroczyste Misterium Wielkanocne, zorganizowane w Zespole Szkół w Chybicach w dniu 22 marca.
Przywołany fragment biblijnego tekstu odzwierciedla postawę uczniów biorących udział w Misterium wobec Biblii – świętej Księgi chrześcijan. Jest dla nich przekazem nauki Jezusa- Boga- Człowieka, mającej wymiar ponadczasowy – opartej bowiem na miłości bliźniego.
Jak co roku, uczniowie z Chybic podjęli wielkie wyzwanie, jakim było ukazanie w teatralnej formie ziemskiej drogi Jezusa od domu w Nazarecie do Golgoty w Jerozolimie. Wybrane ewangeliczne sceny z życia Jezusa obrazowały Jego stosunek wobec ludzi, wśród których żył. Odgrywanie tych scen stanowi dla uczniów swoistą lekcję moralności: dobroci, pokory, empatii. Dramatyzm sytuacji przedstawianych w oparciu o Ewangelię, uczy cennej umiejętności dokonywania właściwego wyboru. Uczniowie zaangażowani w zorganizowanie Misterium udowodnili swoją postawą, że posiadają wielką dojrzałość w ocenie właściwych zachowań. Mnóstwo wolnego czasu poświęcili na przygotowanie się do wielkanocnego spektaklu. Godziny spędzone przez uczniów nad biblijnym tekstem można zilustrować słowami z Apokalipsy świętego Jana: „Błogosławiony, który odczytuje i ci, którzy słuchają słów proroctwa, a strzegą tego, co w nim napisane, bo chwila przyjścia Chrystusa jest bliska”. Wysiłek młodych aktorów jest tym większy, że wiąże się on nie tylko z przyswojeniem biblijnego tekstu, lecz również z ogromnymi staraniami o realistyczne oddanie klimatu czasów i miejsc, po których wędrował i w których nauczał Jezus.
Uczniowie zaprezentowali domowe seny codziennej egzystencji Jezusa jako syna Marii i cieśli Józefa, wypełnione troską i miłością rodzinną. Ukazali Jezusa jako „Nauczyciela z Nazaretu”, za którym podążają wierni uczniowie i którego nauka potrafi przemieniać zatwardziałe ludzkie serca. Przekonujące słowa Jezusa: „Piotrze, trzeba wierzyć, że każdy człowiek może się zmienić”, odnoszące się w spektaklu do postawy celnika Zacheusza, wykraczają także poza ewangeliczne przykłady. Uczniowie ukazywali relacje Jezusa z żyjącymi wokół Niego ludźmi w sposób bardzo autentyczny, rozumiejąc, że osoby współczesne obarczone są rozterkami moralnymi podobnymi do tych, jakie przeżywano w codziennym życiu za ziemskich czasów Zbawiciela. „Pamiętajcie tylko, aby wykonując swe ludzkie obowiązki, nie krzywdzić bliźnich” – oto jedna z uniwersalnych myśli zapisanych w Biblii, pięknie oddanych przez młodych aktorów w scenie oskarżenia Jezusa przez Annasza i Kajfasza. Ponadczasową lekcją przyjaźni, ukazaną w Misterium, była scena wskrzeszenia Łazarza. Zaprezentowanie biblijnego cudu, dokonanego przez Jezusa, było dla uczniów dużym przeżyciem, wprowadzającym ich w wielkanocną tajemnicę pokonania zła i śmierci.
Kolejne etapy ziemskiej drogi Jezusa, wiodącej na krzyż Golgoty, wymagały wielkiego zaangażowania emocjonalnego uczniów. Pomimo młodego wieku, szkolni aktorzy zespolili swoje przeżycia na scenie z odczuciami biblijnych postaci. W sposób niezwykle sugestywny zaprezentowali Ostatnią Wieczerzę i modlitwę w Ogrójcu. Starania uczniów skupiły się nie tylko na dbałości o słowne podkreślenie emocji odgrywanych postaci, ale także na fizycznym uwidacznianiu przeżywanego wewnętrznego rozdarcia, będącego przyczyną cierpienia duszy i ciała. „Z pocałunkiem twym, Judaszu, umarła przyjaźń… I twoje serce już nie bije. Zamiast serca masz tam sakiewkę pełną srebrników! Tego ciężaru nie udźwigniesz!”- wypowiadane na szkolnej scenie słowa były refleksją młodych aktorów na temat ludzkich wad i słabości, które niezmiennie towarzyszą naszemu życiu. Bardzo dojrzale została odegrana dramatyczna scena przesłuchania Jezusa u Piłata. Pytanie rzymskiego namiestnika: „Chcecie, żebym uwolnił mordercę Barabasza, a niewinnego Jezusa skazał na śmierć?!”- stanowi swoistą analizę psychologiczną postawy człowieka odpowiedzialnego za czyjeś życie.
Wielkim przeżyciem dla występujących uczniów były sceny drogi na Golgotę i ukrzyżowania Jezusa. Wypowiadane przez Niego ostatnie słowa na krzyżu, skierowane do Matki i umiłowanego ucznia – Jana, były prawdziwą nauką dobroci, kojącej serca matek i dzieci – i za czasów ziemskiego życia Jezusa, i we współczesnej nam rzeczywistości: „A wy, synowie żyjący na ziemi, kochajcie swoje matki za ich miłość, odwdzięczajcie się za ich dobroć, wspierajcie nie tylko siłą waszych ramion, ale i mocą dusz waszych, wierzących we Mnie i w Moje słowa”.
Miłość Jezusa do wszystkich ludzi wyrażona została słowami cierpiącej matki, składającej lilię na grobie Syna: „Któż zrozumie taką miłość do wszystkich ludzi, jaką pałało Twoje serce?”.
Sceny złożenia w grobie, a później chwalebnego zmartwychwstania podkreśliły doniosłość ofiary Jezusa – Boga – Zbawcy. Zwycięstwo ubiczowanego i ukrzyżowanego Jezusa zobrazowały słowa zjawiającego się przy grobie anioła: „Zasiądzie na obłokach jako Baranek – ofiarowany, ale niepokonany… Zabity, ale niezwyciężony. Przez swoją śmierć to właśnie On jest zwycięzcą”.
Finałowa scena triumfu Jezusa nad złem i śmiercią odwoływała się do wizji apostoła Jana, w której Jezus jawi się jako zwycięski Lew i Baranek, nabywający „krwią swoją dla Boga ludzi z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu”.
Przywołany fragment biblijnego tekstu odzwierciedla postawę uczniów biorących udział w Misterium wobec Biblii – świętej Księgi chrześcijan. Jest dla nich przekazem nauki Jezusa- Boga- Człowieka, mającej wymiar ponadczasowy – opartej bowiem na miłości bliźniego.
Jak co roku, uczniowie z Chybic podjęli wielkie wyzwanie, jakim było ukazanie w teatralnej formie ziemskiej drogi Jezusa od domu w Nazarecie do Golgoty w Jerozolimie. Wybrane ewangeliczne sceny z życia Jezusa obrazowały Jego stosunek wobec ludzi, wśród których żył. Odgrywanie tych scen stanowi dla uczniów swoistą lekcję moralności: dobroci, pokory, empatii. Dramatyzm sytuacji przedstawianych w oparciu o Ewangelię, uczy cennej umiejętności dokonywania właściwego wyboru. Uczniowie zaangażowani w zorganizowanie Misterium udowodnili swoją postawą, że posiadają wielką dojrzałość w ocenie właściwych zachowań. Mnóstwo wolnego czasu poświęcili na przygotowanie się do wielkanocnego spektaklu. Godziny spędzone przez uczniów nad biblijnym tekstem można zilustrować słowami z Apokalipsy świętego Jana: „Błogosławiony, który odczytuje i ci, którzy słuchają słów proroctwa, a strzegą tego, co w nim napisane, bo chwila przyjścia Chrystusa jest bliska”. Wysiłek młodych aktorów jest tym większy, że wiąże się on nie tylko z przyswojeniem biblijnego tekstu, lecz również z ogromnymi staraniami o realistyczne oddanie klimatu czasów i miejsc, po których wędrował i w których nauczał Jezus.
Uczniowie zaprezentowali domowe seny codziennej egzystencji Jezusa jako syna Marii i cieśli Józefa, wypełnione troską i miłością rodzinną. Ukazali Jezusa jako „Nauczyciela z Nazaretu”, za którym podążają wierni uczniowie i którego nauka potrafi przemieniać zatwardziałe ludzkie serca. Przekonujące słowa Jezusa: „Piotrze, trzeba wierzyć, że każdy człowiek może się zmienić”, odnoszące się w spektaklu do postawy celnika Zacheusza, wykraczają także poza ewangeliczne przykłady. Uczniowie ukazywali relacje Jezusa z żyjącymi wokół Niego ludźmi w sposób bardzo autentyczny, rozumiejąc, że osoby współczesne obarczone są rozterkami moralnymi podobnymi do tych, jakie przeżywano w codziennym życiu za ziemskich czasów Zbawiciela. „Pamiętajcie tylko, aby wykonując swe ludzkie obowiązki, nie krzywdzić bliźnich” – oto jedna z uniwersalnych myśli zapisanych w Biblii, pięknie oddanych przez młodych aktorów w scenie oskarżenia Jezusa przez Annasza i Kajfasza. Ponadczasową lekcją przyjaźni, ukazaną w Misterium, była scena wskrzeszenia Łazarza. Zaprezentowanie biblijnego cudu, dokonanego przez Jezusa, było dla uczniów dużym przeżyciem, wprowadzającym ich w wielkanocną tajemnicę pokonania zła i śmierci.
Kolejne etapy ziemskiej drogi Jezusa, wiodącej na krzyż Golgoty, wymagały wielkiego zaangażowania emocjonalnego uczniów. Pomimo młodego wieku, szkolni aktorzy zespolili swoje przeżycia na scenie z odczuciami biblijnych postaci. W sposób niezwykle sugestywny zaprezentowali Ostatnią Wieczerzę i modlitwę w Ogrójcu. Starania uczniów skupiły się nie tylko na dbałości o słowne podkreślenie emocji odgrywanych postaci, ale także na fizycznym uwidacznianiu przeżywanego wewnętrznego rozdarcia, będącego przyczyną cierpienia duszy i ciała. „Z pocałunkiem twym, Judaszu, umarła przyjaźń… I twoje serce już nie bije. Zamiast serca masz tam sakiewkę pełną srebrników! Tego ciężaru nie udźwigniesz!”- wypowiadane na szkolnej scenie słowa były refleksją młodych aktorów na temat ludzkich wad i słabości, które niezmiennie towarzyszą naszemu życiu. Bardzo dojrzale została odegrana dramatyczna scena przesłuchania Jezusa u Piłata. Pytanie rzymskiego namiestnika: „Chcecie, żebym uwolnił mordercę Barabasza, a niewinnego Jezusa skazał na śmierć?!”- stanowi swoistą analizę psychologiczną postawy człowieka odpowiedzialnego za czyjeś życie.
Wielkim przeżyciem dla występujących uczniów były sceny drogi na Golgotę i ukrzyżowania Jezusa. Wypowiadane przez Niego ostatnie słowa na krzyżu, skierowane do Matki i umiłowanego ucznia – Jana, były prawdziwą nauką dobroci, kojącej serca matek i dzieci – i za czasów ziemskiego życia Jezusa, i we współczesnej nam rzeczywistości: „A wy, synowie żyjący na ziemi, kochajcie swoje matki za ich miłość, odwdzięczajcie się za ich dobroć, wspierajcie nie tylko siłą waszych ramion, ale i mocą dusz waszych, wierzących we Mnie i w Moje słowa”.
Miłość Jezusa do wszystkich ludzi wyrażona została słowami cierpiącej matki, składającej lilię na grobie Syna: „Któż zrozumie taką miłość do wszystkich ludzi, jaką pałało Twoje serce?”.
Sceny złożenia w grobie, a później chwalebnego zmartwychwstania podkreśliły doniosłość ofiary Jezusa – Boga – Zbawcy. Zwycięstwo ubiczowanego i ukrzyżowanego Jezusa zobrazowały słowa zjawiającego się przy grobie anioła: „Zasiądzie na obłokach jako Baranek – ofiarowany, ale niepokonany… Zabity, ale niezwyciężony. Przez swoją śmierć to właśnie On jest zwycięzcą”.
Finałowa scena triumfu Jezusa nad złem i śmiercią odwoływała się do wizji apostoła Jana, w której Jezus jawi się jako zwycięski Lew i Baranek, nabywający „krwią swoją dla Boga ludzi z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu”.
Przesłanie Jezusa: „Wierzcie moim słowom. Zaiste, przyjdę niebawem”, kończące spektakl o Jego życiu i śmierci, wskazywało na niepodważalną wartość i mądrość Księgi, jaką jest Biblia.
Ważną rolę wielkanocnych spektakli w kształtowaniu wrażliwości uczniów podkreślił dyrektor Zespołu Szkół w Chybicach – pan Dariusz Linek. Każdego roku młodzi aktorzy, odgrywający biblijne sceny, z ogromnym poświęceniem starają się przybliżyć współczesnym widzom odległe czasy, w których żył i nauczał Jezus.
Z Misterium Wielkanocnego płynie nauka oparta na przesłaniu Jezusa, które jest najpiękniejszą lekcją dobra i prawdy.
Duże zaangażowanie uczniów docenił Wójt Gminy Pawłów- pan Marek Wojtas. Zwrócił uwagę na talent sceniczny młodych artystów.
W uroczystości wielkanocnej wzięła udział Kierownik Referatu Oświaty, Kultury i Sportu – pani Róża Koszarska-Duda. Przybyli również radni zasiadujący w Radzie Gminy Pawłów, sekretarz gminy- pan Jerzy Kaczor, proboszcz parafii w Chybicach – ksiądz Janusz Bachurski, dyrektorzy szkół w Gminie Pawłów, sołtysi gminnych sołectw oraz rodziny uczniów.
Misterium Wielkanocne przygotowała Dorota Maciąg. Scenografię opracowała Małgorzata Śliwczyńska. Istotne rekwizyty sceniczne wykonała absolwentka Gimnazjum w Chybicach – Agnieszka Bednarczyk. Występem szkolnego chóru dyrygował Jacek Śliwa. Organizatorzy Misterium serdecznie dziękują panu Kazimierzowi Jopowi, który każdego roku przygotowuje niezbędne elementy, wykorzystywane w spektaklu wielkanocnym.
Ważną rolę wielkanocnych spektakli w kształtowaniu wrażliwości uczniów podkreślił dyrektor Zespołu Szkół w Chybicach – pan Dariusz Linek. Każdego roku młodzi aktorzy, odgrywający biblijne sceny, z ogromnym poświęceniem starają się przybliżyć współczesnym widzom odległe czasy, w których żył i nauczał Jezus.
Z Misterium Wielkanocnego płynie nauka oparta na przesłaniu Jezusa, które jest najpiękniejszą lekcją dobra i prawdy.
Duże zaangażowanie uczniów docenił Wójt Gminy Pawłów- pan Marek Wojtas. Zwrócił uwagę na talent sceniczny młodych artystów.
W uroczystości wielkanocnej wzięła udział Kierownik Referatu Oświaty, Kultury i Sportu – pani Róża Koszarska-Duda. Przybyli również radni zasiadujący w Radzie Gminy Pawłów, sekretarz gminy- pan Jerzy Kaczor, proboszcz parafii w Chybicach – ksiądz Janusz Bachurski, dyrektorzy szkół w Gminie Pawłów, sołtysi gminnych sołectw oraz rodziny uczniów.
Misterium Wielkanocne przygotowała Dorota Maciąg. Scenografię opracowała Małgorzata Śliwczyńska. Istotne rekwizyty sceniczne wykonała absolwentka Gimnazjum w Chybicach – Agnieszka Bednarczyk. Występem szkolnego chóru dyrygował Jacek Śliwa. Organizatorzy Misterium serdecznie dziękują panu Kazimierzowi Jopowi, który każdego roku przygotowuje niezbędne elementy, wykorzystywane w spektaklu wielkanocnym.
Opracowała: Dorota Maciąg
Witam, Z kim mogę sie kontaktować gdybym wraz ze znajomymi chciał wynająć na godziny hale...